نقش واسطه ای اضطراب امتحان در رابطه بین سبک های یادگیری و خودکارآمدی در بین دانش آموزان مقطع متوسطه شهرستان مرودشت

تحقیق حاضر با هدف بررسی نقش واسطه ای اضطراب امتحان در رابطه بین سبک های یادگیری و خودکارآمدی در بین دانش آموزان مقطع متوسطه شهرستان مرودشت انجام شد. روش انجام پژوهش توصیفی از نوع همبستگی، و جامعه آماری در این پژوهش شامل کلیه دانش آموزانمقطع متوسطه شهرستان مرودشت که در سال تحصیلی92-91 مشغول به تحصیل بوده اند، که از بین آنها 313 نفر به شیوه خوشه ای چند مرحله ای به عنوان نمونه پژوهشی انتخاب شدند. و اطلاعات مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه اضطراب امتحان ساراسون(1980)، پرسشنامه سبک های یادگیری کلب(1999) و پرسشنامه خودکارآمدی شرر(1988) جمع آوری گردید.نتایج تحلیل داده ها نشاندهنده رابطه ی منفی و معنادار بین مفهوم سازی انتزاعی و آزمایشگری فعال با اضطراب امتحان، و همچنین رابطه مثبت و معنادار بین تجربه عینی و اضطراب امتحان بود. همچنین رابطه ی کلیه سبک های یادگیری(تجربه عینی،مشاهده تاملی،مفهوم سازی انتزاعی وآزمایشگری فعال) با خودکارآمدیمعنادار بود به استثنا تجربه عینی که رابطه آن منفی و معنادار بود، دیگر روابط مثبت و معنادار بودند. در نهایت مدل مفروض به این شکل تایید گردید که اضطراب امتحان نقش واسطه ای معناداری بین سبک های یادگیری و خودکارآمدی دارد اما سبک های یادگیری بطور مستقیم خودکارآمدی را پیش بینی نمی کنند.